Ιδιαίτερη είταν η επίδοση των γυναικών στο κέντημα, που ωστόσο δεν είχαν «τήν ποικιλία καί την ὀμορφιά» των ηπειρώτικων και των νησιώτικων κεντημάτων1. Όπως αλλού έτσι και στο Πήλιο, όλα τούτα κατατάσσονται στα «μετρητά» και στα «γραφτά». Στο πρώτο, το κέντημα γίνεται χωρίς σχέδιο με μέτρημα των σταυρωτών βελονιών. Στο δεύτερο, προηγείται ο σχεδιασμός κι ακολουθούν οι βελονιές. Με τα κεντήματα στολίζονταν πουκάμισα2, νυχτικιές, μαξιλάρες, μαξιλάρια, τζακόπανα, ραφόπανα κλπ. Τα θέματά τους είταν άνθη, ζώα, πουλιά, γεωμετρικά σχήματα και άλλα.