Στις καλές συνήθειες των Πηλιοριτών είταν και το γλέντι που οργάνωνε ο νοικοκύρης μέσα στο καινούργιο σπίτι, μόλις αυτό σκεπαζόταν. Καλούσε τότε τον πρωτομάστορα κι όλους τους μαστόρους κι ακόμα γείτονες, συγγενείς και φίλους, συνήθως το βράδι, και τους παρέθετε πλούσιο τραπέζι. Έπαιρνε μάλιστα, πολλές φορές, και τα λαλούμενα, κι αφού έτρωγαν όλοι κι έπιναν καλά, το’ ριχναν στο χορό, παρατείνοντας τη διασκέδαση συνήθως έως τις πρωινές ώρες. Κάποιες φορές στη Ζαγορά -λένε οι παραδόσεις- αυτά τα γλέντια διαρκούσαν δυο και τρεις μέρες1. Σ’αντάλλαγμα οι καλεσμένοι διασταύρωναν ευχές για την προκοπή και το καλό ριζικό του νέου σπιτιού.
Τέτοιο τραπέζι φαίνεται πως πρόσφερε το χωριό ή οι επίτροποι της εκκλησίας σε όλους τους μαστόρους, με την αποπεράτωση ενός καινούργιου ναού. Πρόσφεραν το λεγόμενο «ζιαφέτι» (=γεύμα), που συνδυαζόταν βέβαια με γλεντοκόπημα2. Δεν ξέρουμε όμως αν γινόταν το ίδιο και με το τέλειωμα κάποιου εξωκλησιού, γιατί λείπουν οι πηγές.